فقدان مادر کوشالی را به مجاهدین خلق و خواهر مجاهد نسرین کوشالی در شهر مقاوم اشرف تسلیت می گویم. مادر مجاهد کوشالی همیشه یار ستمدیدگان بودشبی که اشرف در زیر بمباران ۵۲B امریکائی ها و انگلیسی ها بودتا صبح بیدار بود علیرغم کهولت سن و بیماری فردای آنروز مادر را در تظاهرات بروکسل در بلژیک دیدم از من پرسید با اینهمه دشمن چه می شود؟ آخوندها و دشمنان زبون می خواستند این بار کار مجاهدین خلق را توسط آمریکائی ها و انگلیسی ها تمام کنند و همه مواجب بگیران از طیف های مختلف به صف شده بودند و سایتهای همیشه آماده مشغول دروغ پراکنی بودند یکی از اطلاعاتی ها در گفتگو با رادیو فرانسه کار مجاهدین خلق را تمام شده اعلام کرده بود این مزدور که از پاریس روی خط آورده شده بود، به دروغ می گفت در دویست قدمی اشرف ایستاده و دارد گزارش می دهد و گزارشگر رادیو هم همه را کشته و زخمی و تسلیم شده اعلام نمود. آری مادرکوشالی مادری داغدارکه در نبردی نابرابر در کنار فرزندان دلیرش تا لحظات آخرایستاد و هر گز تسلیم دشمن و شانتاژها نشد.همیشه خندان بود و یاران خلق را به ایستادگی در برابر آخوندهای قرون وسطائی دعوت می نمود.او از میان ما رفت و تنش پر از زخم های دشمنان خلق بود اما قلبش با عشق به مردم ستمدیده می طپید. خاطره این مادر مجاهد در تاریخ مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران باقی خواهد ماند در مراسم تشیع او یاد و خاطره مادر کوشالی و فرزندان مجاهدش علاءالدین و همسر وی عصمت شریعتی نوه استاد محمد تقی شریعتی، شمس الدین و نجم الدین وکمال الدین (که هنگام شهادت دانش آموز بود) و همه فرزندان دلیرخلق که به دست دژخیمان زبون خمینی به شهادت رسیدند را گرامی می داریم.